Ik heb navraag gedaan bij het ministerie en hier het volgende artikel over geschreven:
Moet ik een ROC-light theorie-examen doen als ik beroepsmatig wil vliegen met een drone lichter dan 1 kg?. Het zou me echter niets verbazen als dit verhaal nog een staartje krijgt.
De Nano/Micro gewicht categorieën voor drones tot 1 kilo waren initieel bedoeld voor speelgoed drones die geen significante schade aan zouden richten als zij ongepland op een mens/object zouden vallen of er onbedoeld tegen aan zouden vliegen. Over tegen-aan vliegen hoeven we ons steeds minder druk te maken. Zal geen jaren meer duren voordat nieuwe drones volledig rondom potential collissions kunnen detecteren en o.b.v. deze sensors automatisch uitwijken/stoppen.
Probleem blijft dat drones ongepland uit de lucht kunnen/zullen blijven vallen (al dan niet met een helpende poot van een chagrijnige arend...). De MvE van een neerstortende drone wordt bepaald door de combinatie van:
- het gewicht van de drone (hoe lichter, des te kleiner de impact/schade)
- de snelheid waarmee de drone neerkomt/botst (een automatische parachute zou wonderen doen)
- de impact van de rotorbladeren (carbon versus vinyl, rotatiesnelheid * rotorblad gewicht).
In den beginne wogen de bart-smit drones 400-500 gram, vlogen deze niet hoger dan 10 meter (omdat de verbinding dan al vaak verbrak) en gingen ze niet harder dan 20 km/uur. Die tijden zijn echter voorbij. De Yuneec Breeze, de Parrot Bepop en nu ook DJI Mavic vliegen allen veel sneller en hoger en wegen allen minder dan een 1 kilo. Daarnaast hebben we nu ook zelf-bouw racers van minder dan een 1 kilo die zo vaak botsen dat deze ook regelmatig neerstorten a.g.v. een defect.
Bart Houben heeft zojuist uitgezocht dat de valsnelheid vanaf 50 meter hoogte 31 m/s bedraagt terwijl de valsnelheid bij een val vanaf 100 meter 44 m/s bedraagt. Je kan er over debatteren of dat precies klopt (Bart gaat bijvoorbeeld een beetje voorbij aan de vorm van de drone tijdens de val; een parachute zou de snelheid bijvoorbeeld aanzienlijk terug kunnen brengen), hij zit met deze getallen echter wel in de goede richting.
Natuurkunde leert ons dat de kinetische energie een half maal de massa maal de snelheid in het kwadraat is. Qua kinetische energie (lees: MvE) scheelt een val vanaf 50 meter 77% met een val van 100 meter. Dit kan nou net het verschil maken tussen een ongeval met een lichamelijk letsel en een ongeval met een dodelijke afloop. Toen men oorspronkelijk begon over de micro drones na te denken had men waarschijnlijk niet kunnen bedenken dat deze drones nu ook vrolijk op 120 meter in de rondte zouden gaan vliegen. De drone ontwikkeling gaat zo snel dat je de regels volgens mij niet aan mogelijkheden van de apparaten moet koppelen maar aan de kennis van degene die de drones bedienen.
Ik vind dus ook dat er onderscheid in max. hoogte mag komen tussen piloten die aantoonbaar voldoende kennis/ervaring hebben en piloten die dit niet voldoende hebben. Ik zou het nog mooier vinden als mensen met aantoonbare kennis/ervaring ook op meer plekken zouden mogen vliegen als nu, desnoods met een stringentere hoogte beperking in de buurt van mensen/bebouwing etc.
Zie het als bij een scooter: Verschil tussen geel en blauw plaatje. Bij de een moet je brevet halen, moet je een helm op en mag je harder rijden. Bij de ander hoef je geen brevet, mag je niet hard rijden maar hoef je geen helm op.
nb: MvE = Mate van Ellende; uitgedrukt in het aantal verontwaardigde burgers per vierkant kilometer Nederlands aardoppervlak