Goed, gisteren en vandaag een beetje lopen spelen met de Mavic 3 Classic en de mee bestelde fly more kit, om een beetje (zelf) vertrouwen en routine op te bouwen. In vergelijking met de mini 2...het is alsof je van een bromfiets op een motorfiets overstapt. Alles is groter - maar het went snel. Ik heb gekozen voor een tweede RN handcontroller naast die van mijn mini 2: hufter proof, goed bereik. Een tweede controller om firmware incompatibiliteit te voorkomen.
Het eerste wat mij opvalt is dat de "Jaw" (rotatie op de Y -as) stroperig is. Laat ik de joy stick los, dan blijft het ding mij te snel doordraaien. Ik meen dat gisteren gecorrigeerd te hebben met de smoothness parameter - maar ik denk dat ik een foutje gemaakt heb: vandaag blijft het ding te lang naar mijn smaak doordraaien als ik de stick loslaat.
De exposure bracketing met 5 shots in plaats van 3 shots is een zegen ten opzichte van de mini 2. Je hebt meer dynamisch bereik met 5 shots.
Helemaal leuk is het feit dat je een diafragma kan instellen. De 2.8 lens knijp ik naar f/4 zodat de ernstigste randonscherpte en chromatische aberratie de nek om wordt gedraaid. Ook leuk is het feit dat er minder beeldruis is
Shot 1 bij de molenviergang in Zevenhuizen - onbewerkt:
Ingezoomd schaatsers en huisje rechtsboven:
Dit is opgenomen met 100 ISO, f/4, 1/80e seconde.
Tenslotte bewerkt met Photoshop in combinatie met de NIK collection filters: Iets verscherpt met RAW output sharpener, en met Color Efex Pro Contrast het contrast en het kleurcontrast bijgesteld.
Shot 1 bewerkt :
Airsense uiteraard aan (niet getest). Even gekeken wat er gebeurt als de accu leeg is: Na een herhaald aantal piepen wordt de RTH geactiveerd en dan land het ding vanzelf. O ja: RTH is ook leuk: Het ding doet aan patroon herkenning, en landt op exact dezelfde positie als waar de drone is opgestegen - en niet binnen een straal van 1..2 meter zoals mijn mini het deed. Vanmorgen vroeg was het donker: om het landen te ondersteunen gingen bovendien de landingslichten aan. Grappig. En ook prima: waar mogelijk gaat het ding een optimale route terug afleggen in plaats van eerst te klimmen naar - zeg - 60 meter.
De drone kan ook duidelijk langer aanwezig zijn: de accu's misstaan niet onder een schroefboormachine - je merkt dat je langer in de lucht kan blijven. Er worden joekels van laders meegeleverd: de stopcontact lader levert maximaal 65W, en heeft een dikkere gefixeerde USB kabel. De lader die je in de auto kan gebruiken levert maar liefst 100W vermogen. Ik gebruikte het onderweg om zowel een accu als de control unit tegelijkertijd op te laden (die was ik helemaal vergeten op te laden)
Pairen
Spannend is wel of je met 1 fly app twee verschillende drones kan ondersteunen. Antwoord: ja. Echter....het pairen met de Mavic 3 classic lukte eerst niet. Ik selecteerde eerst Mavic 3 - pairen - no way. Remedie bleek te zijn om een nieuwe instance van de fly app te installeren op mijn mobieltje, via de link die in de QR code van de gebruiksaanwijzing was opgenomen. In de fly app verschint als connectie optie een serie drone types, inclusief het type Mavic 3- Classic. Pairen ging vervolgens prima.Fotografie
Het eerste wat mij opvalt is dat de "Jaw" (rotatie op de Y -as) stroperig is. Laat ik de joy stick los, dan blijft het ding mij te snel doordraaien. Ik meen dat gisteren gecorrigeerd te hebben met de smoothness parameter - maar ik denk dat ik een foutje gemaakt heb: vandaag blijft het ding te lang naar mijn smaak doordraaien als ik de stick loslaat.
De exposure bracketing met 5 shots in plaats van 3 shots is een zegen ten opzichte van de mini 2. Je hebt meer dynamisch bereik met 5 shots.
Helemaal leuk is het feit dat je een diafragma kan instellen. De 2.8 lens knijp ik naar f/4 zodat de ernstigste randonscherpte en chromatische aberratie de nek om wordt gedraaid. Ook leuk is het feit dat er minder beeldruis is
Shot 1 bij de molenviergang in Zevenhuizen - onbewerkt:
Ingezoomd schaatsers en huisje rechtsboven:
Dit is opgenomen met 100 ISO, f/4, 1/80e seconde.
Tenslotte bewerkt met Photoshop in combinatie met de NIK collection filters: Iets verscherpt met RAW output sharpener, en met Color Efex Pro Contrast het contrast en het kleurcontrast bijgesteld.
Shot 1 bewerkt :
Safety features
Met de mini 2 was ik niet gewend aan enige vorm van obstacle avoidance. Gisteren toch maar even uitgeprobeerd. Instellingen: ontwijken en vooral niet "nifty" (dicht in de buurt komen en op het laatste moment hard corrigeren) maar gewoon standaard. It works like a breeze. Je krijgt op de controller ruim van te voren een audio signaal, en op het display zie je vanuit welke hoek het gevaar dreigt door middel van rode boogjes aan de kant van het dreigende gevaar - en de drone beweegt zich vervolgens elegant om de barriere heen. De ultieme proef> Ik stuur het ding recht op mezelf af en....geen bijna-botsing, ik heb mijn oude kapsel nog, en evenmin zijn er hechtingen geplaatst in mijn gezichtshuid.Airsense uiteraard aan (niet getest). Even gekeken wat er gebeurt als de accu leeg is: Na een herhaald aantal piepen wordt de RTH geactiveerd en dan land het ding vanzelf. O ja: RTH is ook leuk: Het ding doet aan patroon herkenning, en landt op exact dezelfde positie als waar de drone is opgestegen - en niet binnen een straal van 1..2 meter zoals mijn mini het deed. Vanmorgen vroeg was het donker: om het landen te ondersteunen gingen bovendien de landingslichten aan. Grappig. En ook prima: waar mogelijk gaat het ding een optimale route terug afleggen in plaats van eerst te klimmen naar - zeg - 60 meter.
Propellergeluid/en andere aanwezigheid
De Mavic 3 is lawaaieriger dan de mini 2. Bij stationair draaien valt het mee, maar bij opstijgen hoor je goed het verschil: meer volume, maar een lagere frequentie, hetgeen als minder onaangenaam wordt ervaren dan een hoge frequentie. Je hoort tijdens het vliegen dat het een zwaardere drone betreft. Bij het installeren valt ook een andere propeller op: In de Mavic 3 is een koelventilator aanwezig. Deze is tamelijk stil, en ook al ben je een kwartier aan het configureren - de drone wordt minder warm dan de niet geforceerd gekoelde mini 2. De drone is ook optisch zeer aanwezig: Op de armen zijn knipperende LEDs die op grote afstand de positie van het apparaat zichtbaar maken. Lastig als je een beetje stout wil doen (...) maar vanuit de VLOS eis is het - kippig als ik ben - echt een voordeel.De drone kan ook duidelijk langer aanwezig zijn: de accu's misstaan niet onder een schroefboormachine - je merkt dat je langer in de lucht kan blijven. Er worden joekels van laders meegeleverd: de stopcontact lader levert maximaal 65W, en heeft een dikkere gefixeerde USB kabel. De lader die je in de auto kan gebruiken levert maar liefst 100W vermogen. Ik gebruikte het onderweg om zowel een accu als de control unit tegelijkertijd op te laden (die was ik helemaal vergeten op te laden)
Laatst bewerkt: